آرامش مهر بخواه .

تن تبدار  خود را به سوي اخرين ثانيه ها مي کشد

خسته از يک سال ملتهب .

امسال چمدانش از شور و هيجان، از رفت و آمد، شلوغي بازار و خريد و خانه تکاني خالي است .

سالي که با عشق شروع شد با اضطراب به پايان مي رسد  

چه راحت هستند گنجشک هاي حياط که بي مهابا و آوازه خوان به استقبال بهار مي روند

و شکوفه هايي که نويد  رستن را به نقش هاي رنگارنگ حک بر نگاه هاي سرگردان مي کنند

دشت با تن تبدار، در اوج ناسپاسي مردمانش باز هم عشق و اميد را به نگاه رهگذران هديه مي دهد

نمي دانم در لحظه ي تحول سال جديد بر سر سفره ي عشق مي نشيني يا سفره ي دل را همدم ميشوي 

يا سر بر سجاده ي راز به نگاه باران مي سرايي آرزوها و تمناهايت را .

حک کن بر قلب سفيد سررسيد سال جديدت، گلبرگهاي عشق، محبت و دوست داشتن را .

عهد کن در جهنم سوزان بي مهري هاي زمانه، پژمرده نشود شمعداني هاي عشقت .

دوست داشتن زيباست، قول بده دشمني هاي زمانه از تو نگيرد باران محبتت را .

آنگاه که با ثانيه هاي بي قرار همراه شده و دست بر آسمان بي کران الهي گشوده و اميد به استجابت

شکوفه هاي دل داري در سالي سرشار از ترنم هاي زيباي بهاري . آرامش مهر بخواه بر پنجره

هاي بسته سراب انديشه بر نگاه هاي خسته و لبخند بزن بر دور دستها  بر فاصله ها بر جاده ي

آنسوي ابرها ، در مهي از باورها  که شمعي نداگر آفتاب شده بر سايه ي آرزوها .

فقط مي توان پروانه ها را در بهار ديد که به شوق ديدن لبخند شمع

رونق مي دهد بالهايشان به نور شمعي سوزان.